Teoria asymetrii i specjalizacji półkulowej jest niezwykle ważna we współczesnej logopedii ponieważ pozwala tworzyć coraz bardziej skuteczne programy terapii. Dominacja półkulowa oznacza przewagę w kierowaniu procesami, sprawnościami, umiejętnościami. Podstawowa różnica między półkulami dotyczy sposobu przetwarzania i analizowania informacji. W lewej półkuli bodźce analizowane są w sposób analityczny, sekwencyjny (element po elemencie), natomiast w prawej – holistycznie, całościowo, wszystkie cechy bodźca ujmowane są równocześnie. Ścisła współpraca obu półkul mózgowych jest konieczna dla rozwoju i prawidłowego posługiwania się mową.

Lewa półkula:

• • Przetwarza język wg strategii sekwencyjnych i relacyjnych
• • Pracuje w sposób analityczny, relacyjny, np. porównuje litery i zauważa obecność lub brak znaków diakrytycznych, charakterystycznych elementów (kresek, ogonków itp.), układa informacje w sposób sekwencyjny, element po elemencie
• • Jest odpowiedzialna za odbiór czasu
• • Identyfikując bodźce, kieruje się związkami logicznymi
• • Kieruje pamięcią dotyczącą ogólnej wiedzy o świecie
• • Przetwarza bodźce znane

Prawa półkula:

• • Pracuje w sposób globalny, całościowy
• • Przetwarza bodźce nowe
• • Jest odpowiedzialna za analizę bodźców przestrzennych, rozpoznawanie twarzy, figur geometrycznych
• • Przetwarza i przechowuje informacje matematyczne i muzyczne
• • Rozpoznaje podstawowe cechy bodźca: kontur, barwę, jasność
• • Przetwarza informacje związane z emocjami

Podział zadań lewej i prawej półkuli wyjaśnia po części, dlaczego materiał werbalny sprawniej przepracowuje lewa półkula, w związku z tym można wyróżnić te aspekty języka, za które odpowiada każda z półkul:

Lewa półkula:

• • Odbiera, rozpoznaje i różnicuje dźwięki mowy
• • Przepracowuje materiał związany z cichym czytaniem
• • Rozpoznaje rymy
• • Dokonuje złożonych operacji werbalnych

Prawa półkula:

• • Rozpoznaje rzeczowniki w mianowniki
• • Identyfikuje i różnicuje samogłoski
• • Kontroluje uwarunkowany kulturowo kierunek czytania
• • Kontroluje i pozwala zrozumieć prozodię mowy(intonację, akcent, rytm), kontekst wypowiedzi, metafory, treści humorystyczne, pozwala wychwycić morał, przewidywać dalszą akcję

Opracowano na podstawie: „Wczesna interwencja terapeutyczna” J. Cieszyńska, M. Korendo.